آئین مستان

سلام من به مدینه به غربت صادق

سلام من به بقیع و به تربت صادق

سلام من به مدینه به آستان بقیع

سلام من به بقیع و کبوتران بقیع

سلام من به مزار معطر صادق

که مثل ماه درخشد به آسمان بقیع

سلام من به شب ماه فاطمی بقیع

سلام من به گل یاس هاشمی بقیع

آخ بمیرم برات ، لذا به حضرت صادق میگن ابوالائمه ، پیرترین امام ما رو هی دوندن ، راوی میگه ایستاده بودم تو کاخ منصور دیدم امام صادق سر و پای برهنه آوردنش از همه ی محاسن سفیدش داره عرق میریزه نفس نفس زنان گفت:منصور این نانجیب دیگه دنبالم من نفرست

شکسته شد دلم از دست روزگار ، آقا

به خشکسالی دنیای ما ببار، آقا

بیا قدم به روی چشم های من بگذار

بیا که با تو، زمستان شود بهار، آقا

بدون دیدن روی تو زندگی کردن

گرفته از دل بی تاب من قرار، آقا

 بیا که کعبه برای تو سخت دلتنگ است

بیا که منتظرت مانده ذوالفقار، آقا

آقا آقا آقا عیبی نداره بشین همه با هم یک ساعت اقا صدا کنیم آقا آقا آقا؛ هرکی دلش برا امام زمانش تنگ شده بگه آقا آقا آقا

همیشه حال مرا بغض و گریه می پرسد

شده است قصه ی دل بی تو گریه دار، آقا

 همیشه ارزش هر چیز علتی دارد

گرفته عاشق تو از تو اعتبار، آقا

 خوشا به حال کسی که کنار تو باشد

خوشا به حال آن علی بن مهزیار، آقا

صلوا علیک یا سید الغریب / یا اباعبدالله یا نعم الحبیب

وقتی که تو روضه هاتم ، زائر کرببلاتم

هستم من در هر دو عالم با شما / یعنی که معلوم الحالم با شما

ثارالله ثارالله ثارالله حسین

درد منو درمان شما فقط / دست منو دامان شما فقط

خاک مهر جبین ، ذکر کف ذاکرین

ای آقای تشنه لب ای بی کفن / اول سینه چاکم بعد هم سینه زن

وقتی که تو روضه هاتم ، زائر کرببلاتم

هستم من در هر دو عالم با شما / یعنی که معلوم الحالم با شما

ثارالله ثارالله ثارالله حسین

قلبی که با ارباب مقدسِ  / عشق عتاب مقدسِ

صحن حسین حصن عباس / قبلگه هر دو دنیاست

شب های جمعه باید اونجا باشیم / هم ناله تو مقتل با زهرا باشیم

وقتی که تو روضه هاتم ، زائر کرببلاتم

هستم من در هر دو عالم با شما / یعنی که معلوم الحالم با شما

ثارالله ثارالله ثارالله حسین

هر که با خاک درت کام لبش بردارد 

از همان کودکیش چشم به کوثر دارد

اولین آرزویم هست همانی باشم

که به لب نام تو تا لحظه ی آخر دارد

چند صد حج پیادست ثواب آنکه 

قصد پا بوسی شش گوش تو در سر دارد

هر که بر داغ تو نگریست پیغمبر نیست

گریه بر توست مدالی که پیمبر دارد

چشمُ هایم شده چون شاخه ی پر باری که

چار فصلش زغمت میوه ی نوبر دارد

السلام یا عشق فاطمه

یک کاری بکن اشک من کمه

من با رفقام گریه میکنم

تا اینکه صدا ها گم بشه تو همهمه

السلام یا عشق با وفا

امشبُ یه بار بین ما بیا

من نوکرتم جانِ مادرت

من هیچی بخاطر دل اینا بیا

اومدم با تو امشب بشینم

تو ،تو آسمون من رو زمینم

از زخم زبون جون به لب شدم

کاشکی تو رو یه لحظه تو رویا ببینم

از حال دلت من با خبرم

اینجا هم نیام پس کجا برم

تو خسته شدی از دست کارام

ای روم سیاه خاک عالم به سرم

من قافل تو بی قافله ای

تنهایی ولی پر مشغله ای

تحویلم نگیر عیبی نداره

امشب می دونم که خیلی بی حوصله ای